update/opmerking: iemand vroeg me waar dat woord 'knuffelpedo' in de titel op sloeg. Nee, ik ben niet mijn werk kwijtgeraakt omdat ik kindertjes knuffelde. Ik heb rond november 2007 even de term overgenomen van dit artikeltje: http://witheet.com/cultuur/knuffelpedo-roderik-muit -- omdat ik het een leuke 'geuzennaam' vond.

---

Het feit dat ik op 29 oktober de verdediging heb gevoerd voor de Vereniging MARTIJN in een veel besproken rechtszaak, heeft natuurlijk gevolgen gehad.

Veel kennissen of familie die niet erg dichtbij me staan, wisten niets van me en hebben verbaasd of geschokt gereageerd omdat ik 'lid van een pedofielenvereniging' ben. Dat geschokte is wel logisch, natuurlijk, want zij denken allemaal dat dat iets engs is. En het is niet iets waar ik op verjaardagen honderduit over vertel. Dat is ook logisch; niet alleen omdat het een taboe-onderwerp is dat allemaal vermoeiende onterechte reacties oproept... maar ook omdat 'pedofiel zijn' geen levensstijl of voltijds tijdbesteding is, en ook niet een grote last waar ik onder gebukt ga. Het beinvloedt mijn contacten met andere mensen niet, en mijn liefdesleven niet zo veel als je zou denken... alleen mijn mening (omdat ik gedwongen word om over dingen na te denken die de meeste mensen lekker kunnen negeren).

Hoe dat zou uitwerken na de 29e, was spannend. Uiteindelijk heb ik geen persoonlijke reacties gehad. Geen enkele. Ik ben niet aangesproken op straat of door collega's. Een paar mensen die het al wisten, hebben me opgebeld hoe het met me ging. Mensen die het nog niet wisten, hebben alleen maar tegen anderen aan gepraat, niet tegen mij.
Na 2 dagen waarin ik toch behoorlijk zenuwachtig was, leek alles weer normaal te gaan lopen.

Totdat... ik mijn werk kwijtraakte!

En dat vind ik toch wel een openbare discussie waard. Ik wil iedereen (juist ook mensen die ik niet ken en die van 'het publieke debat' houden) eens om zijn mening vragen, of we dit een wenselijke situatie vinden.

De details

Ik ben zelfstandig ondernemer in de ICT brance en pak losse opdrachten aan. (Meestal beginnen die opdrachten met een termijn van een maandje of twee, en wordt het uiteindelijk een jaar omdat de mensen me niet meer kwijt willen.) Omdat die opdrachtgevers mij niet zomaar kunnen vinden, gaat dat bijna altijd via bemiddelingsbureaus, die -officieel gezien- mijn opdrachtgever zijn. (Ik factureer zo'n bemiddelingsbureau voor mijn gewerkte uren, en zij hebben een contract met de opdrachtgever. Ik werk in de praktijk wel direct met de opdrachtgever, en de bemiddelaars zie ik bijna nooit en zijn niet bij mijn werk betrokken.)

Er zijn twee dingen gebeurd, die ik in detail zal vertellen voor geïnteresseerden:

1) Woensdagavond 1 november kreeg ik bericht van mijn ex-werkgever. SCA-SKS had een mail gestuurd met een verwijzing naar een artikel van/over mij op hun website. [lokale kopie] (Ze hadden bij SCA-SKS namelijk niet goed gelezen, en zijn op jaren oude informatie af gegaan.)

Ondanks dat dit mijn ex-werkgever is (mijn laatste baan voordat ik zelfstandig werd), had ik nog steeds goed contact met ze. Ik zou zeer waarschijnlijk eind dit jaar weer een contract-opdracht gaan doen. Dit is nu van de baan; ze zijn bang dat hun opdrachtgevers dit verhaal zien en negatief reageren. Daarom willen ze geen professionele band met me hebben. Ze hebben ook SCA-SKS gesommeerd om de link naar hun onmiddellijk van hun artikel weg te halen.
(NB: ik zet de naam van deze ex-werkgever hier niet neer, omdat zij dit niet willen en omdat ze zo eerlijk zijn geweest om dit verhaal rechtstreeks aan me te laten weten. Ik heb geen persoonlijke ruzie met ze, en ik heb ook niet de indruk dat ze me persoonlijk niet meer mogen.
Ik heb wel SKS nog gevraagd naar waarom ze het nodig vonden om mijn ex-werkgever te mailen. Hun antwoord-mailtje heb ik online gezet zodat iedereen ook kan bedenken wat ze daar van vinden.)

2) Ik had al sinds halverwege vorig jaar een 'klus' bij Tommy Hilfiger Europe BV, via het bemiddelingsbureau Computer Futures. Ik heb hier tot iedereens volle tevredenheid gewerkt. Niet full-time; ik ben begin dit jaar weggegaan toen ik een zeer lange vakantie wilde... maar ze vroegen me terug omdat ik veel beter was dan mijn vervanger. Inmiddels werkte ik alweer enkele maanden meer dan 30 uur per week; er is veel voor me te doen.

Na de rechtszaak van 29 oktober heb ik daar nog de hele week gewerkt. Niemand heeft een opmerking gemaakt, en ondanks dat ik in het begin wat gespannen was over mogelijke reacties, verliepen alle gesprekken met collega's normaal. Ik had wel sterk het vermoeden dat enkele Nederlandse collega's het wisten en erover geroddeld hadden... wat natuurlijk hun goed recht is. Maar ik merkte niets (behalve dat een collega van wie ik dat absoluut niet gewend was, donderdag tot 3 keer toe vroeg of alles goed ging). Ik ben nergens zelf op in gegaan, omdat 'de MARTIJN/pedofilie toestand' niet met mijn werk te maken heeft, en ik niet het risico wil lopen dat ik anderen provoceer. Mijn ervaring is dat de meeste mensen er niet over willen praten.

Maandagochtend 5 november werd ik ineens opgebeld door Computer Futures, dat ik niet naar Tommy Hilfiger toe moest gaan en dat ze me nog zouden bellen. Na een uur kreeg ik uitgelegd dat Tommy Hilfiger niet meer wilden dat ik voor ze werkte, omdat ze zich niet met mijn denkbeelden over pedofilie konden verenigen. Deze denkbeelden hadden ze (wie 'ze' bij Tommy Hilfiger dan ook precies moge zijn) blijkbaar in het weekend op mijn website gelezen. Op deze manier kan ik natuurlijk niet nagaan waar precies aanstoot aan wordt genomen; volgens mij weten ze dat zelf niet eens.

De persoon bij Computer Futures heeft mij gezegd dat ik nog wel een brief van Tommy Hilfiger zou krijgen met uitleg. Na drie dagen oorverdovende stilte belde ik donderdagmiddag Computer Futures weer op. Mijn contactpersoon 'was in een meeting en zou terugbellen', en heeft dat niet gedaan. Vrijdagmiddag mailde hij me... over een kleinigheid in de factuur van oktober. Ik heb hem teruggemaild met info, en gevraagd of er ergens nog een flintertje harde info op te sporen is, of dat iedereen de hele toestand fijn gaat negeren nu me snel gedumpt hebben. Hij mailde me vrij snel terug... over die factuur...

Wat vind ik hiervan?

Ik heb wel wat nuttigers te doen dan mezelf kwaad maken op mensen, of nagaan of ik gerechtelijke procedures kan aanspannen. Ik neem mensen bij Tommy Hilfiger en Computer Futures ook niet persoonlijk kwalijk, dat zij niet met de toestand om kunnen gaan. Maar het geeft wel te denken.

Dit is de maatschappij waar we in leven. Iedereen is blijkbaar ontzettend bang om ergens verantwoordelijkheid voor te nemen... omdat ze er door hun baas of hun klanten of hun aandeelhouders op aangekeken zouden kunnen worden. Laten we alsjeblieft allemaal niet nadenken, dat is eng! Als we gaan nadenken, gaat iemand ons misschien wel iets kwalijk nemen! En trouwens, als we tijd besteden aan nadenken, halen we de ons opgelegde 'targets' niet! Hij is een potentieel probleem, dus dumpen die hap!

In zo'n maatschappij heeft Yvonne van Hertum van SCA/SKS natuurlijk vrij spel. Ieder nadenkend persoon die een half uur aan haar website besteedt, kan zien dat er iets niet klopt. En na een avondje zie je duidelijk dat er een hele stoet integere mensen is die Yvonne al heeft kwaad gemaakt met haar leugens. Maar voor Yvonne maakt dat niets uit, want het overgrote deel van de media van tegenwoordig is toch op haar hand. Die nemen alles over wat sappig klinkt. En de meer kritische media... die negeren haar liever. Je zal ook wel gek zijn als je tegen haar in gaat, want dan heb je zo de term "kindermisbruiker" aan je broek. (Wat dat betreft heeft ze tegenwoordig het perfecte onderwerp gekozen om zich mee te profileren.)

In zo'n maatschappij kan het gebeuren dat ik mijn werk verlies, al dan niet na een mailtje van een 'organisatie' als SKS, die overduidelijk noch integer, noch een echte organisatie is.

Terwijl ik heel goed ben in mijn werk, en moeilijk vervangbaar ben.
Terwijl mijn meningen helemaal niets met dat werk te maken hebben.
Terwijl mijn meningen juist nuttig zijn. Daar ben ik van overtuigd. Want ik kan de echte problemen rond 'pedofilie' tenminste benoemen. (Dit in tegenstelling tot bijna de hele maatschappij, die met zijn kop in het zand zit, of lawaai maakt tegen iedereen die al zijdelings met pedofilie in verband wordt gebracht.) Ik zou zo nuttig voor mensen kunnen zijn, als ze het zouden toestaan... omdat ik mijn acties tenminste baseer op de waarheid.

Terwijl er zat vrienden en kennissen die van mijn denkbeelden weten en er geen problemen mee hebben - want zij baseren hun mening niet op halve waarheden.
Terwijl de mensen die in mijn buurt wonen, absoluut geen moeilijkheden met me hebben. (Ik heb geen problemen, ik maak geen problemen. En er zijn genoeg mensen met kinderen die weten hoe ik in elkaar zit, die me genoeg vertrouwen om ze alleen te laten bij deze 'pedo'.)

Terwijl ik verder geen persoonlijke reacties heb gehad. Ook niet van collega's, in de 4 werkdagen tussen de media-aandacht en mijn ontslag.

Moet ik dat allemaal maar goedvinden? Moet ik me daar maar gewoon bij neerleggen?

En: gaan jullie dat allemaal maar goedvinden? Gaat iedereen denken "het is je eigen risico, dan moet je maar geen impopulaire mening verkondigen"?

Wat vind JIJ hiervan?

Ik zou wel eens willen weten of er nog mensen zijn, die vinden dat dit 'niet moet kunnen'.

Als die mensen er zijn: ik heb jullie hulp nodig. Start een discussie op, op de manier en bij het publiek die jou het beste lijkt.

(Dat publiek mag ook mij zijn, als je vindt dat ik iets verkeerd zie. Ik heb nu het gevoel dat ik er niet op kan vertrouwen, dat een werkgever me niet wegschopt zodra hij iets zogenaamd 'engs' over me uitvindt. De meeste mensen rond mij denken dat ook. Maar als je dat anders ziet, hoor ik het graag.)

Dit natuurlijk wel het liefste voordat ik al mijn geld kwijt ben en de bijstand in moet. Dat zou belachelijk zijn voor iemand zoals ik. Maar ik kan nog een paar maanden 'onbetaalde vakantie' hebben...

Wie heeft er werk voor me?

Zijn er werkgevers, klanten of opdrachtgevers die niet zo angsthazerig zijn?
Die vinden dat ik best heel af en toe (alleen als het er toe doet) een mening mag geven die me als 'pedo' brandmerkt, zolang dat mijn werk niet in de weg zit?
Die kunnen accepteren dat de website pedofilie.nl (die ik mede beheer) probeert goed te doen, door het onderwerp bespreekbaar te maken en daarmee onnodige angst tegen te gaan? Die vinden dat de Vereniging MARTIJN de mediahype niet waard is?
Die inzien dat mijn eigen omgeving veel beter weet hoe ik in elkaar zit dan RTL Boulevard of SCA-SKS?

Die daarom niet in paniek raken als ze lulkoek van SCA-SKS en andere aandachttrekkers horen?

Ik hoor het graag. Want ik geloof nog steeds dat er mensen zijn die zo denken. Maar ik probeer het liever niet 'op de gok' uit. Ik wil niet elke keer het risico lopen, halverwege een opdracht weggeschopt worden. Dat is niet goed voor de kwaliteit van het werk dat ik aflever, niet voor mijzelf en ook niet voor de arme werkgevers en collega's die niet met dit 'enge' onderwerp om kunnen gaan.

De mogelijkheden zijn groot genoeg.

Ik ben zelfstandig 'software engineer / data analist' met vergevorderde kennis van SQL. De laatste jaren heb ik vooral in Mircosoft Access zelfstandig maatwerk-software (van simpel tot vergaand gespecialiseerd) met bijbehorend data-model ontworpen, geschreven en bij de klant geimplementeerd. Dit was voor een groot deel in de financiële sector. Ik weet dat daar veel vraag is naar iemand als ik.

Daarvoor heb ik jarenlang in Perl geprogrammeerd bij een organisatie die het hart van het Europese internet vertegenwoordigt. Ik heb ook lange en up-to-date ervaring met Linux systeem- en netwerkbeheer. Tegenwoordig doe ik (mede) het beheer van enkele servers waarop ik webhosting en andere services zou kunnen aanbieden, als daar geïnteresseerden voor zijn. (Ik heb het nooit commercieel geprobeerd omdat ik veel duurder zou moeten zijn dan een grote hosting provider om mijn kostje te verdienen, maar het zou zonder problemen kunnen.)

Ik heb (als zelfstandige) een inschrijving bij de Kamer van Koophandel, een BTW-nummer en een 'Verklaring ArbeidsRelatie' die zegt dat ik zelfstandige ben. Ik kan direct ergens beginnen en facturen sturen voor mijn gedane werk.

Volgende week zal ik eindelijk eens aan de website van mijn eenmansbedrijf beginnen, en mijn CV neerzetten. (Het is al jarenlang een maagdelijk witte pagina, want ik was altijd met werk bezig in plaats van met reclame maken.)

Het is nu eventjes aan jullie.

Omdat mijn opdrachtgevers doen alsof ik lucht ben, en ik blijkbaar zelf niet zeker kan zijn bij welke baan/opdracht ik terecht kan, vraag ik nu aan 'de maatschappij' of ze dat terecht vinden (of dat ik dingen over het hoofd gezien heb).
Aan de hand van de reacties bepaal ik wat ik in de toekomst ga doen, en of er blijkbaar wel, of blijkbaar niet, 'plaats is in deze samenleving' voor een totaal probleemloos iemand, die een impopulaire mening over een taboe-onderwerp uitdraagt.