Beste Mike,

Je hebt om een 'mijzelf ondersteunend statement' gevraagd -- bij deze.
Ik ben maar direct gaan typen, zittend in Barbizon, en ben ingegaan op
enkele van jouw quotes.

Doe ermee wat je wilt, en wikkel het af hoe je wilt.
Als je een samenvatting wilt van een deel, dan hoor ik het wel.

Eerst het persoonlijke -- daarna hetgeen wat er WEL toe doet.

---
Persoonlijk:

Dit zeg ik enkel omdat anderen dat blijkbaar heel belangrijk vinden,
want ze beginnen er altijd over.
Of iemand mij zelf 'pedo' noemt of niet, zal mij een zorg zijn. Maar
mensen gaan helaas zelf allerlei dingen erbij denken. Een paar puntjes,
waarmee ik helaas nogal bozig zal klinken:

* ik heb nog nooit wat 'fouts' gedaan, niet legaal, niet half-legaal,
niet stiekum, niet op het randje, niet niks.

* ik heb ook in mijn persoonlijke kennissenkring geen problemen met
mensen. Mijn kennissenkring bevat (hoewel ik ze niet opzoek) OOK enkele
jongens van rond de 12 waarvoor ik zogenaamd 'een gevaar' zou zijn. die
mijn gezelschap/aandacht waarderen (en vice versa), en hun ouders. De
meeste van die ouders weten dingen van me. Toch heb ik GEEN problemen
met ze, want zij ZIEN hoe ik ben en dat ik geen gevaar voor hun kinderen
ben. Ook niet als ik met ze alleen gelaten word.

* ik leef geen leven als 'tikkende tijdbom'. Ik ben geen geval waarover
je in De Telegraaf leest. Ik richt mijn leven niet in op kinderen, ben
niet seksueel gefrustreerd en niet ongelukkig.
Ik ben toevallig iemand die een ander soort 'aangetrokkenheid' heeft en
daar met een grote hoeveelheid relativeringsvermogen mee omgaat. 15 jaar
geleden was dat moeilijk voor me; nu niet meer. Hallo zeg, je zou de
mensen de kost moeten geven waarvan je 't ook niet weet. En trouwens,
niet iedereen die op blonde meiden met dikke tieten valt, krijgt ook
blonde meiden met dikke tieten. Zo bijzonder/ongelukkig voel ik me
persoonlijk niet. (En niet dat het er veel toe moet doen... maar in de
praktijk ben ik 'gewoon homo', behalve dat ik wat minder vaak dan
gemiddeld met iemand het bed in rol.)
Dat is mijn manier van er tegenaan kijken.

Het enige dat me frustreert, is dat mensen die mij niet kennen, mij een
frustratie schijnen te willen _aanpraten_.

Het is dus (misschien begrijpelijk maar wel) vermoeiend dat iedereen die
hier over begint en mij niet persoonlijk kent, onmiddellijk doorschakelt
naar "ik heb zelf ook kinderen". Wat heeft dat ermee te maken? Ga eens
even praten met mensen die kinderen hebben en die mij _wel_ kennen, zeg...

En het is ook vermoeiend dat mensen die me niet persoonlijk kennen, mij
laten vallen _zonder_ dat ze ooit hard maken waarom. Ik heb dus nooit
iemand meegemaakt die mij persoonlijk heeft verteld dat ik fout bezig
ben. NOOIT. Dat kunnen ze niet hard maken omdat het niet zo IS. Mensen
zijn gewoon bang voor associatie en verzinnen smoesjes.

En het is ook vermoeiend dat iedereen dingen aanneemt die nergens staan
en niet waar zijn. Freek Marchandisse heeft net tegen me gezegd "ik heb
wel wat gelezen waaruit niet blijkt dat je slechte dingen ondersteunt,
maar je kan ook dingen ondersteunen zonder ze expliciet te zeggen".
Hallo zeg, wat een discriminatoir gelul, dat zegt meer over Freeks
wereldbeeld dan over mij. En alle 'openlijke moslims' die het wagen om
hun mond open te doen, ondersteunen zeker ook stiekum bomaanslagen?

(N.B. ik ben niet persoonlijk boos op Freek, en houd er rekening mee dat
hij ook maar wat moest zeggen van zijn baas. Maar dat neemt niet weg dat
ik dingen die tegen mij gezegd zijn, kan benoemen...)

Dit zijn dus voornamelijk prive zaken.

-----

Over naar mijn 'openbare dingen' die er WEL toe doen en wat mensen WEL
iets aangaat:

Ik uit een mening. Een nuttige mening die algemeen gewaardeerd wordt (ik
daag je uit om iemand te vinden die kan onderbouwen dat wat ik doe, niet
van maatschappelijk nut is). En daar kunnen sommigen niet tegen.

Verhaaltje:

Inderdaad, ik 'val op jochies', had daar ooit moeite mee, nu niet meer
(zie hierboven), en heb in die tijd ontdekt
- hoe iemand daar goed en constructief mee om kan gaan, en dat vele
anderen dat ook doen
- dat je dat echter nooit hoort
- dat andere mensen die informatie eigenlijk aangereikt moet worden, om
niet als een 'gevaar' te eindigen
- dat de meningen die ik in discussieforums gaf, gewaardeerd werden
- dat bijna niemand (behalve ik) daar zijn mond open doet, dus dat er
een heleboel nuttigs te winnen is, waar de maatschappij zijn voordeel
mee kan doen. Minder geschreeuw en frustratie, meer zelfvertrouwen (voor
o.a. de ouders in deze wereld) leidt tot een betere wereld voor
iedereen, ook voor kinderen.

In de loop der jaren heb ik op andermans verzoek (via vrienden) wat
praatjes gehouden voor politieke jongerenpartijen en met studenten die
een scriptie deden. Door o.a. positieve feedback daaruit is het forum
pedofilie.nl opgericht, dat mijn eigendom is.
Het is niet professioneel opgezet (geen tijd voor) en daardoor een
rommeltje, maar wie even doorkijkt ziet dat het gewaardeerd wordt. Er
worden niet alleen berichten geplaatst door "pedo's" maar ook door
studenten, mensen die in hun jeugd misbruikt zijn, ouders van kinderen,
jongeren, mensen die wat meegemaakt hebben in hun jeugd maar zich
helemaal niet misbruikt voelen, en af en toe een
wetenschapper/psycholoog. En er wordt normaal informatie/meningen
uitgewisseld.

Het forum is al 6 jaar in de lucht, onder mijn eigen naam, en niemand
heeft er bezwaar tegen gemaakt.
Dat wil zeggen, niemand behalve Yvonne van Hertum, ongediplomeerd
schreeuwer zonder leven, die onder een dozijn aliasen op het internet
actief is - en niet voor niets in een (niet aan ons gerelateerde) hoger
beroepszaak tot 2 maanden onvoorwaardelijk is veroordeeld wegens smaad.
De enige 'tegenstander'(s) die pedofilie.nl ooit gehad heeft, zijn van
dat kaliber.

Eind 2007 kwam het omslagpunt / overspeelde ik mijn hand. Er is een
rechtszaak tegen de Vereniging MARTIJN en hun forum aangespannen op een
nogal smerige manier: binnen 1 werkdag diende er een kort geding en ik
wist dat er feitelijke onjuistheden in de aanklacht stonden.
Op nu.nl (of Spits) heeft nog een column gestaan van de gerenommeerde
internetadvocaat Christiaan Alberdingk Thijm (SOLV advocaten, A'dam) met
de titel "Wie redt MARTIJN?", met de strekking dat deze uitspraak
jurisprudentie-gevolgen zou kunnen hebben voor censuur van forums in het
algemeen.
Dit vreesde ik ook en daarom ben ik de 'uitdaging' aangegaan: ik heb een
statement ter verdediging van MARTIJN voorgelezen in de rechtszaal,
omdat niemand anders dat zou doen.

And the rest, as they say, is history. Ineens was ik met een (overigens
ware en onschuldige) quote op RTL Boulevard te zien en moest Albert
Verlinde zonodig een ongefundeerde opmerking maken voor een miljoen
kijkers. Ineens verscheen mijn naam te prominent in Google door
nieuwsberichten, Yvonne van Hertum en andere anonieme haters. Ineens
ging Yvonne een ex werkgever (die overigens wel een statement naar je
heeft opgestuurd) benaderen over mijn 'activiteiten'. Ineens ging Tommy
Hilfiger, 1 week NA de rechtszaak toen ik nog een paar dagen
probleemloos gewerkt had, mij zeggen dat ik niet meer moest komen.

Sindsdien ben ik dus tienduizenden Euro's en mijn pensioen kwijt, omdat
ik grotendeels uit mijn eigen zak geleefd heb. Ik overleef het wel,
hoor... maar ik kan Google niet uitwissen en wil niet al mijn nuttige
opgebouwde dingen opgeven, en me voor de rest van mijn leven druk maken
over wie welke info over mij heeft.

Dat is het verhaal.
Sorry voor de langdradigheid.

Ik ga nu terug naar huis en misschien nog een soort FAQ bouwen op mijn
website met "Ben je een pedo? Nee ik ben geen pedo" want ik zie
inmiddels een patroon in gesprekken met recruiters.

--Roderik.