Zondagmiddag, meestal de enige middag dat het rustig is in mijn straatje. Staan daar ineens massa's mensen buiten de Coffee Company. Ik denk "wat gebeurt hier" en neem snel wat foto's...

Het worden meer en meer mensen, en ik ga even naar buiten om te kijken. Ik hoor een donkere stem en wat gitaarklanken die me vaag bekend voorkomen... en ineens heb ik het. Nee, dat kan toch niet, Michael Franti zal toch niet in mijn vaste koffiewinkeltje zitten jammen!?

Wel dus. En het werd nog veel drukker; Even later, toen het optreden echt begon, stond er een metersdikke klont mensen aan het gebouw vastgeplakt. En het begon verschrikkelijk te hozen, dus ik was alweer binnen. Het is best een absurd gezicht om zoveel mogelijk mensen onder die kleine luifel te zien schuilen -- en de anderen daaromheen keihard natgeregend maar nog steeds vroliijk en hard te horen meespringen en -zingen met de muziek binnen