Onderstaand een aantal onderwerpen die bij mijn 'ik en...' pagina zouden kunnen passen, ware het niet dat ze wat te gespecialiseerd & controversieel zijn. De meeste van de onderwerpen heb ik hier neergezet om vanuit andere pagina's naar te verwijzen.

Relaties (ofzo) met jongere jongens:
Ik zou eigenlijk niet zo goed weten wat ik er mee zou kunnen/willen. Een veel jonger vriendje/relatie? Ik denk toch dat iets wat je een 'volwaardige relatie' zou kunnen noemen over het algemeen niet mogelijk is met een veel jonger iemand. (Voor mij niet met iemand van onder de 18 denk ik. Ja zoiets bestaat best wel, maar heel weinig.) En zoals gezegd, ik ben niet op zoek naar een relatie. Ik heb die wel gehad (met 'leeftijdsgenoten', van 4 jaar jonger tot 9 jaar ouder) en ben daar vooral van overtuigd geraakt dat het op dit moment gewoon niet hoeft voor me.
(Het is trouwens volgens mij goed mogelijk dat ik, als ik meer behoefte aan een relatie zou hebben, me automatisch veel meer/sneller tot 'leeftijdsgenoten' aangetrokken zou voelen en dus minder die gevoelens voor jongere jongens zou hebben. Daarom zitten die gevoelens me ook niet in de weg. Ik geloof dat ze alleen belangrijk aanwezig zijn omdat/zolang de behoefte aan 'iets meer' niet groot is - en dat ze vanzelf wel minder belangrijk worden als daar op een gegeven moment reden voor is.)

Natuurlijk zijn er behalve 'volwaardige relatie' nog vele andere mogelijkheden. Wat er tussen twee mensen bestaat kan oneindig veel verschillende vormen hebben, en ik zou 'iets' (wat dan ook) kunnen hebben met een jongen, zonder dat dat een echte relatie is of zelfs zonder dat ik hem "mijn vriendje" moet noemen.
Maar als ik erover ga nadenken weet ik eigenlijk niet eens precies wat ik zou willen. Waarnaar zou ik naar moeten zoeken, en waar? Het is alleen maar verwarrend, en ik ben liever tevreden met wat ik heb dan gefrustreerd over iets wat nagenoeg onmogelijk is om naar te gaan zoeken. Ik denk dat dat vooral slechte gevolgen zou hebben.

En eeh, 'intiemer kontakt', om het maar eens zo te noemen? Sjah, ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik dat echt niet zou willen... Maar ik geloof niet dat dat gaat gebeuren en ik ben er zeker niet naar op zoek. Da's volgens mij uiteindelijk een stuk beter voor mijn eigen geestelijke gezondheid. Inmiddels zit het niet meer zo in mijn gedachten en is de behoefte eraan niet bepaald meer groot.
(Ik heb jaren rondgelopen met het idee dat een jonge jongen nooit 'eh, intiemer kontakt' zou willen hebben met een ouder iemand. Dus dat het slecht zou zijn en ik me er daarom ver van moest houden; ik was een beetje bang voor de gedachte eraan. Inmiddels weet ik dat dat idee niet altijd klopt. Er bestaan best situaties waarin intiem lichamelijk kontakt, ook met heel jonge jongens, best goed en leuk en absoluuut niet nadelig kan zijn. Alleen bestaan er ook veel situaties waarin dat wel nadelig kan uitwerken (zelfs al kan je dat niet altijd inschatten van tevoren) - en ik geloof dat de 'goede' situaties heel erg weinig voorkomen - zo weinig, dat je jezelf er alleen maar ongelukkig mee maakt als je er naar op zoek gaat, of dat je dan de potentiele nadelige gevolgen niet meer goed kan zien. Ik heb nog steeds een beetje het gevoel dat dat slecht is - en het laatste wat ik wil is zoiets worden als een ouwe gefrustreerde nicht worden die alleen maar naar jonge jongens staart, zoals je ze in homotenten wel ziet. Needankje. Dan kan je jezelf beter een beetje proberen te veranderen. Bij mijzelf is dat redelijk gelukt, denk ik.)

Nee, een soort vriendschap is genoeg en leuk - en zo'n soort 'relatie' is wel iets waar ik naar kan streven. Ik hoop dat ik ook altijd vriendschappen met jongere jongen(/tje)s zal blijven houden. Ik heb in de afgelopen jaren ook gemerkt dat het goed voor me is geweest en ik heb kunnen zien dat die andere dingen, die 'behoefte aan meer' helemaal niet zo speelden als ik gewoon met ze aan het praten of wat dan ook aan het doen was. (Hetgeen logisch is, als je het mij vraagt. Als je gewoon weet dat die behoefte er bij de andere persoon niet is, hangt dat gevoel ook niet in de lucht.)

...nouja, soms is er wel meer. Vooral naderhand als ik weer alleen ben ofzo. Af en toe ben ik gewoon best wel een beetje verliefd op een jongen. Ik 'heb wel eens een crush op iemand'. (Ik weet hier even geen goed Nederlands woord voor.) En omdat ik daar goed mee om kan gaan is dat vooral een goed gevoel. Ik word er blij van, niet gefrustreerd. En ik kan er wel met humor mee omgaan, mezelf er wel stilletjes om uitlachen :-)

andere 'boylove related' websites:
Ik werd, toen ik 'boylove websites' ontdekte, enorm geintrigeerd door wat daar allemaal opstond en heb dus vrij veel rondgesurft. (Dat was ergens in 1995-1997, vooral.) Al die informatie heeft me natuurlijk enorm geholpen om met mijn gevoelens om te gaan en mijn eigen mening te bepalen, want dat was de enige info die er was. Maar ik ging langzamerhand beseffen dat ik het niet volledig eens was met veel verhalen die ik las, en/of dat ik een bepaalde insteek miste.

Als er iets over pedofilie geschreven werd, waren dat vrij vaak betogen dat een seksuele relatie tussen een jonge jongen en een ouder iemand helemaal niet schadelijk hoeft te zijn. Nou ben ik het met die stelling op zich eens, maar ik vond het nogal 'eng' om dat te gaan verkondigen op die manier. De meeste teksten gingen voor mijn gevoel nogal selectief met de waarheid om; ze hadden de neiging om seks met jonge jongens altijd goed te praten en gingen niet in op de talloze redenen die er zijn om heel goed uit te kijken met seksueel kontakt/het niet te doen. Volgens mij zouden die teksten op niet-boylovers meestal alleen maar de uitwerking hebben dat ze de schrijver een engerd vonden en niet tot begrip leiden. Daarbij gingen veel van die teksten alleen over seksuele relaties, net alsof dat het enige is waar het 'boylovers' om zou gaan. Verder vond ik het nogal maf dat sommige mensen de indruk gaven dat relaties met jonge jongens net zo normaal zouden zijn als met leeftijdsgenoten, en dat is volgens mij doodgewoon niet zo; een band met een veel jonger iemand kan in sommige opzichten nooit zo zijn als tussen twee volwassenen. Ook is het wel lekker makkelijk om 'de maatschappij' ervan de schuld te geven dat je de ware liefde niet kan vinden; zo hoef je niet in te zien dat je die ook niet zou vinden als 'de maatschappij' het niet erg vond, omdat er nou eenmaal veel minder jongens zijn die van mannen houden dan mannen die van jongens houden. Samenvattend: Veel 'betogen voor de acceptatie van pedofilie' waren nogal kort door de bocht, en voor mensen die niet wisten hoe ze met hun pedofiele gevoelens moeten omgaan hadden ze ook niet veel nut.

Verder waren er persoonlijke verhalen van mensen over het leren omgaan met je pedofiele gevoelens. Uit die verhalen sprak heel vaak veel frustratie, over hoe mensen zichzelf een tijdlang heel slecht gevonden waren, over de (angst voor) reakties van andere mensen zodra die iets over de 'voorkeur' te weten kwamen, over het feit dat mensen het gevoel hadden dat ze geen normaal leven konden leiden. Ik ben zelf in de loop van een aantal jaren erin geslaagd om mijn gevoelens op verschillende manieren te kunnen bekijken en overtuigd geraakt dat het hebben van pedofiele gevoelens helemaal niet hoeft te leiden tot een leven van angst, frustratie of miskenning. (Zolang je er zelf niet door geobsedeerd raakt en de wil hebt om goed met je gevoelens om te gaan.) En ik kreeg de gedachte dat je gevoelens voor jongere jongens veel eerder door mensen geaccepteerd zullen worden als je positiviteit en zelfbewustzijn uitstraalt en laat doorschemeren dat je goed met je gevoelens om kan gaan, dan als je angst en onzekerheid uitstraalt en laat doorschemeren dat je het er zo moeilijk mee hebt. Hoewel ik vind dat ieder persoonlijk verhaal op zich wel nut heeft en ieder zijn eigen verhaal mag vertellen, miste ik wel verhalen met een positievere grondslag.

Dit betekent niet dat er geen goede websites zijn natuurlijk (behalve deze ;-P). Ik moet ook toegeven dat ik niet veel rondzoek de afgelopen jaren - maarja, je moet ook wel goed zoeken. Ontzettend veel links naar sites zijn down, of sites bevatten alleen plaatjes en geen nuttige info (wat niet altijd slecht is, maar niet wat ik hier bedoel.) Dus dat betekent in ieder geval dat er meer nodig zijn.
De laatste tijd heb ik 2 sites gezien waar ik erg over te spreken ben: een mooie 'persoonlijke site' is 'Boefjes & Scheetjes' (op dit moment down) en een website met een verzameling goede afgewogen meningen is 'De Pedoloog'