21 maart ben ik uit nieuwsgierigheid bij de UvA-bijeenkomst binnengelopen, die o.a. door het comite 'Samen tegen Racisme' georganiseerd was. Het was behoorlijk druk, wat waarschijnlijk te danken was aan de PVV/Geert Wilders, die luid hadden geklaagd dat de bijeenkomst 'stigmatiserend en demoniserend' ten opzichte van de PVV zou zijn. (Wat mij nogal een debiele uitspraak lijkt, komend van iemand die zelf in de kamer steeds roept dat hij lekker gewoon doorgaat met zeggen wat hij wil. Maar dat weten we allemaal natuurlijk allang. Tot de conclusie "laat Geert maar lekker mekkeren, verder niet op letten" was ik natuurlijk al gekomen, daar had ik die bijeenkomst niet voor nodig.)

Dit keer dank aan de PVV, dus; als ze zich stil hadden gehouden, had ik waarschijnlijk nooit van deze bijeenkomst gehoord.

Wat me vooral dreef was nieuwsgierigheid of de mensen op deze bijeenkomst constructief wilden denken over hoe de maatschappij verbeterd kon worden, of alleen maar negatief en/of zielig en/of 'politiek correct' wilden doen over de vreselijke mensen die ze discrimineerden. Een centrale vraag in het debat zou zijn "discrimineert Wilders?", en ik hoopte niet dat ze het label 'racist' zouden aangrijpen om alleen maar te zeggen dat ze zo onterecht behandeld worden, en verder niets.

Dat bleek helemaal niet waar. Er werden door de sprekers over 't algemeen redelijke tot erg goede visies neergezet. Ze waren niet alleen bezig met vingerwijzen maar ook met hun eigen rol in de maatschappij.
(Ik had hier graag een beschouwing neergezet over wat ik wel en niet goede argumenten vond, maar ben ze inmiddels vergeten Sja, dan moet ik maar niet zo lang wachten met 'bloggen'...)

Dit in tegenstelling tot het krantje "De fabel van de illegaal" dat ik in de handen gedrukt kreeg, overigens. De schrijvers van artikelen daar zijn zodanig gebrand om op allerlei maatregelen en uitspraken van politici het etiket 'racistisch' te plakken en ze daarmee te diskwalificeren, dat ze het aanpakken van problemen in de samenleving in de weg gaan staan.
Dat is waar ik bang voor bij op de bijeenkomst, en die angst is dus niet uitgekomen.

Ook bij de sprekers uit de zaal was genoeg 'positief activisme' te merken.
De weinige domme generaliserende zinloze uitspraken die gedaan werden, kwamen vooral uit de monden van verdwaalde aanhangers van rechtse splinterpartijtjes. In de drie keer dat zo'n 'rechtserik' voor de publieksmicrofoon stond, heb ik niets zinnigs of onderbouwds gehoord. Ik had graag nog een paar uitspraken hier neergezet (bijvoorbeeld een vergelijking over hoe alles in de Verenigde Staten beter geregeld was -- die gebouwd was op een totaal onware aanname) maar ik ben ze weer vergeten.

Het gelul van dit soort gasten zorgt ervoor dat rechtse partijen nooit serieus genomen zullen worden. Zelfs voor Geert Wilders was dat slechte reclame. Die mensen zijn zelf de oorzaak van hun isolement, maar ze zijn zelf natuurlijk te stom om dat te snappen.

De beste uitspraak van de avond vond ik van een van de laatste sprekers. Een joodse man die een verhaal vertelde over zijn zoontje dat soms niet met Marokkaanse jochies op het plein mocht meevoetballen, omdat hij jood was.

Aan het eind van zijn verhaal zei hij "ik weiger anderen te gaan haten, alleen maar omdat zij mij haten.". En dat is een hele mooie. Een principe dat ik ook voor mezelf hoog wil houden. Dus die onthoud ik.