Mijn eerste indruk van Boedapest was zeker een mooie Ik ben in mijn eentje aangekomen op zondag 12 oktober, en na mijn spullen in mijn kamer neergezet te hebben, ben ik maar wat gaan wandelen. Ik woon aan de rand van wat ik als het 'centrum' van Boedapest beschouw; blijkbaar beginnen enkele honderden meters van mijn huis een paar straten met leuke cafe's en restaurants, die bedoeld lijken voor iets rijkere mensen, expats of toeristen. Ik ben doorgelopen en bleek in een half uur naar het middelpunt van de stad te kunnen wandelen, op een rustig tempo. Het was zalig weer, en ik kwam bij de Donau aan precies op de tijd dat de zon achter het kasteel zakte, aan de overkant van de rivier. Ik ben dus maar lekker aan een terras bij de Donau een goede biefstuk gaan eten, terwijl ik naar moeder(s) belde om te vertellen dat ik goed was aangekomen en waar ik nu zat.

Dat is fijn aankomen in je nieuwe woonplaats

Even terug in de tijd: uiteindelijk ben ik dus vanaf 1 september t/m 11 oktober nog in Nederland geweest, bezig aan voorbereidingen voor de verhuizing naar Boedapest...

• De nodige financiële en administratieve dingen zijn afgemaakt
• De verhuur van mijn huis is geregeld. Via Rots-Vast Groep Amsterdam Zuid kreeg ik een Franse huurster, die geen Nederlands en nauwelijks Engels spreekt, maar Rots-Vast zal het allemaal wel oplossen
• De laatste dingen (die in juli, bij de voorbereidingen voor mijn mislukte verhuizing naar Brussel nog niet gedaan waren) zijn afgemaakt en het huis is goed schoongemaakt, (weer) met goede hulp van mijn moeder. (Want ik was zelf natuurlijk weer tot het laatste moment allerlei dingen aan het regelen, en nog een paar dagen zwaar verkouden in de laatste week.)
• Ik heb nog met een aantal vrienden afgesproken, voordat ik verdween
• Inmiddels heb ik me flink ingelezen in het boek 'Pro Drupal Development', dat ik vlak voor de conferentie had gekocht
• Ik ging ook al vanuit Amsterdam werken voor mijn nieuwe bedrijf, aan een opdracht die we hadden doorgesproken op de conferentie in Szeged

Ook heb ik, naar aanleiding van de vakantie waarin een vriend met een iPhone liep te pronken en er een over had(!) die hij wilde doorverkopen... een iPhone gekocht. (Een losse telefoon zonder abonnement; zo hoefde ik in Hongarije alleen een SIM te kopen.) Geen spijt van gehad... dit is eindelijk een telefoon waarin de standaard agenda / notitieblok en muziek-speler goed geintegreerd zijn, met goede internet-toegang (incl. IMAP mail) met een scherm van 'leesbare' grootte, die WiFi of draadloos kiest naar gelang de mogelijkheden. Ik zal vast niet zoveel gadgets installeren als andere mensen; voor mij is het gewoon de eerste geïntegreerde telefoon/muziekspeler/internetgeval die gewoon goed en lekker werkt. (Binenkort is dat vast standaard, 'gewoon goed werken', maar helaas nu nog niet...)

Intussen was mijn vertrekdatum iets opgeschoven, want 'half september' haalde ik niet. Ook voor Jens bleek het beter dat ik iets later zou komen, want hij was nog aan het zoeken naar kantoorruimte in de binnenstad. Hij had een mooie verdieping op het oog die we in het begin als zowel kantoorruimte als woonvertrek konden gebruiken. Het bleek nog niet zeker dat de andere ontwikkelaar (Rudy, een Amerikaan die tijdelijk in Maleisië woonde) direct naar Boedapest zou komen - dus dat was anders dan Jens gezegd had, maar daarom hadden we in eerste instantie maar ruimte voor twee personen nodig.

Na 1 oktober heb ik nog bijna twee weken op de halve zolder van 'mijn verhuur-appartementje' in Utrecht gewoond. Dat was wel mooi, want dan had ik goed de tijd om alle zaken rond de verhuur van mijn appartement in Amsterdam te regelen terwijl ik nog in Nederland was. Ook bleek het handig dat ik even in Utrecht was, want er moest nog wat geregeld worden... Het stelletje dat het Utrechtse appartement (excl. mijn 'reserve-halve zolder') huurt, had juist besloten om hun relatie te beëindigen. 1 van de twee wilde in Utrecht blijven wonen, terwijl de andere op zoek ging naar andere woonruimte. Dat zou betekenen dat er een andere huurder bij zou moeten komen. (En die zou dan in de zolderkamer moeten, die ik eigenlijk voor mezelf als reserve-slaapkamer had bedacht voor als ik onverwacht eerder uit Boedapest zou terugkomen.) We hebben afgesproken dat dat zo kon, en dat mijn 'hoofdhuurder' zelf een onderhuurder zou zoeken en een onderverhuurcontract zou opstellen.

In Boedapest was het plan intussen ook weer veranderd: we zouden in plaats van die mooie halve-kantoorverdieping (voorlopig) een normaal tweekamerappartement huren, met 1 kamer voor Jens en 1 voor mij. Dat zou genoeg zijn tot er meer Hongaarse werknemers bij zouden komen die kantoorruimte nodig hadden; wij konden wel vanuit ons gezamenlijke huis werken. Jens had in een mooi appargementje een kamer voor me gevonden, twee straten van het adres waar hij een kamer huurde... en begin oktober zou de andere kamer in 'mijn' appartement vrijkomen en zou hij bij me in komen wonen. Ik vond het allemaal best; zolang Jens maar een goede kamer voor me zou regelen waar ik direct in kon, zou ik het in Boedapest wel verder zien

12 oktober was echt alles geregeld en ingepakt en had ik iedereen genoeg gedag gezegd... en kon ik gewapend met een koffer en een rugzak naar mijn nieuwe leven. Jens zou een paar dagen in Duitsland zijn, zodat ik alleen in Boedapest aan zou komen. De reis ging perfect, de taxi vanaf het vliegveld zette me voor de deur af, en het appartement bleek netjes en modern.

En, zoals gezegd, ik ging aan het eind van de middag maar eens wandelen. De buurt waarin mijn appartement staat, blijkt een zeer diverse mengeling te zijn:

• moderne appartementen met in 'mediterrane' kleuren gesausde muren, met soms (zoals bij mij) hekken met sloten voor de ingang
• grote gaten, middenin huizenblokken, waar alles weggesloopt is
• plekken vol stellages, waar nieuwe gebouwen weer in aanbouw zijn

en dat allemaal kriskras door elkaar. Het ziet eruit als een buurt 'in beweging'.

Ik weet niet of het toeval is, maar op mijn eerste wandeling ben ik vier bronzen beelden van jongens tegengekomen; het lijkt alsof de stad ervan vergeven is... (Waarvan de laatste overigens een meisje blijkt, maar dat gelooft niemand En nee, ik heb niet constant lopen speuren; deze, die meters vanaf het 'meisje' staat, had ik zelfs helemaal over het hoofd gezien )

Bij zonsondergang kwam ik dus in het middelste puntje van Boedapest aan, bij de Donau, waar ik blijf zitten totdat het donker is