[ Deze e-mail is verstuurd om iedereen in Nederland een update te geven omdat ik mijn uitgebreidere 'dagboek' nog niet online had staan. ]

Beste mensen,

Tijd voor een update, want ik zit alweer... even kijken... bijna 7 weken hier.

Ik had gehoopt om een tijdelijk niet-helemaal-openbaar weblog te bouwen om verslag te doen over bijvoorbeeld
* mijn werk- en woonomstandigheden,
* deze stadsbuurt met veel verschillende gezichten
* het feit dat je behoorlijk goed kan overleven zonder de taal te spreken, als je tenminste zo onverschillig staat tegenover het hebben van een sociaal leven als ik
* het warme weer in oktober
* mijn woonomstandigheden (in een tweekamerwoning met mijn baas Jens)
* Jens z'n onvoorspelbaarheid
* alle collega's die weggelopen zijn
* het contact met de (potentiele) collega's die daarvoor in de plaats komen
* bronzen beelden die sommige zedelijke Nederlanders danig op de proef zouden stellen.

Maargoed, dat gaat blijkbaar niet echt lukken.

De samenvatting is dat ik:

* in de eerste 2 weken aan de stad en aan Jens en zijn manier van werken ben gewend en een beetje 'ingekomen' ben (wat ook eigenlijk de enige twee weken zijn geweest dat ik echt nieuwe dingen in de omgeving heb ontdekt)

* de 2 weken daarna redelijk productief begon te worden, en in de volle hevigheid meemaakte hoe verschrikkelijk contraproductief sommige 'collega's zijn (die allemaal op afstand werken), waar wij mee geacht worden samen te werken. Die mensen zijn nu weggelopen, hebben ontslag genomen of laten niets van zich horen, en hebben allemaal slecht georganiseerd werk achtergelaten met deadlines die al overschreden zijn. En nogal vage kanten van Jens heb meegemaakt.

* nog een tijdje ziek ben geweest

* nu al bijna 3 weken constant, en weer met goede moed, aan 1 project zit te werken wat maar steeds meer werk vergt -- en echt bijna niets anders doe dan werken omdat er steeds 'uiterste deadlines' gesteld worden die we echt moeten en willen halen. (Plus via het internet allerlei andere contacten en verplichtingen bijhouden, voor zover dat lukt). Ik heb nog steeds geen geld verdiend (ik krijg al het resterende geld van deze klant als 'ie nog gaat betalen) maar ik leer heel veel bij en ik heb er nog steeds redelijk goede zin in.

Wat er ook gebeurt, van dit soort werk wil ik wel mijn toekomst maken. (Het blijkt een gouden zet geweest te zijn om eind augustus die conferentie te bezoeken.)

In die laatste drie weken hebben we ook bevestiging gekregen dat een Hongaar die echt heel goed is, aan dit bedrijf wil komen meewerken en ontslag gaat nemen bij zijn huidige werkgever. Ik heb al veel van hem geleerd, hoewel hij nu niet fulltime beschikbaar is. Maar hij helpt al volop (en goed betaald) mee aan het opruimen van de zooi van lopende projecten.

Als het bedrijf aan het eind van 2008 niet totaal blut is / resterend geld krijgt van klanten in plaats van het hoeft terug te betalen... dan ziet de toekomst er goed uit. Ik ben in ieder geval met goede moed bezig. De eerste 4 weken van mijn verblijf hier, had ik geen flauw idee of ik hier wel of niet zou (of wilde) blijven, maar de laatste 3 weken is dat gevoel zeker wel gegroeid.

Dus als we in december nou het grootste deel van de zooi kunnen wegwerken, kunnen we wat vakantie gaan houden. Mijn broer komt hier de 14e, ik ben van de 20e tot de 29e in Nederland, en daarna vliegt er een vriend mee terug om hier in Boedapest nieuwjaar te gaan vieren

En DAN, als alles goed is gegaan, zal ik in 2009 eens gaan proberen te werken aan het krijgen van een sociaal leven hier. Want dat heb ik niet. En daar heb ik dus ook geen verhalen over te vertellen, nog. (Ik zie bijna alleen Jens, met wie ik nu al ruim een maand in 1 tweekamerflat woon. En ik moet zeggen: dat gaat nu eigenlijk best goed. Hij sleept me in ieder geval wel eens het huis uit naar een cafeetje, om nog wat van het spaarzame daglicht op te vangen voor het om half 5 hier weer donker wordt )

Tot zover, en misschien tot in Nederland eind december,

Roderik.