Over mezelf
...dat zet ik er maar even bij, omdat mensen daar vast nieuwsgierig naar zijn na het lezen van de tekstjes.
Mijn naam is Roderik Muit, ik ben 32 (van april 1974), in het dagelijks leven als zelfstandige/freelancer 'werkzaam in de ICT brance' (programmeur/analist).
Ik woon tot grote tevredenheid in de Noord-Pijp in Amsterdam, op mezelf.
Verder ben ik vrijwilliger in het team dat de website pedofilie.nl draaiende houdt.
Gezien de rest van de teksten zullen mensen de vraag hebben of ik pedofiel ben, zodat ze heerlijk hun afschuw op me kunnen projecteren als het antwoord 'ja' is.
Nou mensen, je zoekt het maar uit. Ben ik het of niet, zeg het zelf maar, mij maakt het niet uit.
Als een pedofiel iemand is die zich bijzonder (ook seksueel) aangetrokken voelt tot kinderen, dan: ja, ik ben pedofiel. Of in ieder geval 'deels pedofiel', want zo eenduidig is het niet.
Als een pedofiel iemand is die:
* probeert kinderen in te palmen om seks met ze te kunnen hebben
* zich alleen maar op kinderen richt
* een zielig mannetje is
* psychiatrische hulp nodig heeft
* een gevaar voor de maatschappij is (of een grote kans heeft om dat te worden)
...dan ben ik dus GEEN pedofiel. Vraag maar aan al mijn vrienden. Simpel.
Ik leid een goed leven als bewust vrijgezel, kom geen vrienden te kort, heb het prima naar mijn zin zo. Het hebben van pedofiele gevoelens is geen vloek voor me - ook geen zegen, gewoon soms wat lastig maar ik kan er goed mee leven. Ik ga verantwoordelijk om met mijn pedofiele gevoelens, en weet inmiddels dat er genoeg 'niet-pedofielen' zijn die dat herkennen en waarderen. Of ze nu kinderen hebben of niet. Niet iedereen in mijn buurt weet het - nee natuurlijk niet, waarom zouden ze? In de praktijk is er toch bijna niks van merkbaar? Ik ben gewoon een leuke, verstandige, sociaal vaardige en verder een beetje eenzelvige jonge man, die vooral met zijn werk bezig is. Ik heb wel wat vrienden in de buurt en daar zijn ook een paar jongens onder de 16 bij, die ik zo af en toe zie. En aangezien ik me verantwoordelijk opstel tegenover jongens en ouders, nooit moeilijkheden veroorzaak en open sta voor commentaar - niks mis mee, toch? Sommige ouders weten van mijn pedofiele gevoelens, en van sommige weet ik niet eens of ze het weten of vermoeden. En voor de jongens geldt datzelfde, trouwens. En zo is het goed. Als iemand vragen heeft, kunnen ze me overal over aanspreken, maar zolang er in de praktijk niks van merkbaar is, hebben de meeste mensen daaraan geen behoefte - tenminste, dat is mijn ervaring.
Of iemand mij nu 'pedofiel' wil noemen of niet, moeten ze zelf weten, maakt me geen zak uit.
En of ik intussen stiekum verliefd ben op een jongen of niet... sja, dat gaat niemand toch ene bal aan, zolang ik er goed mee omga (wat ik al 10 a 16 jaar lang doe)?
Volgens mij denken veel (verstandige) ouders dat ook. Of ze nu van mij hebben gehoord dat ik 'pedo' ben of niet, en of ze het zelf met dat woord eens zijn of niet, maakt volgens mij niet eens veel uit. Zij zien waar het echt om gaat.
En daar ben ik ze dankbaar voor.
(Zo, dat is het voorlopig. Een volledigere 'over mezelf' komt nog wel als ik deze hele website vollediger maak.)
Dutch
English
je bent een pedofiel
Sterf.
Ja meneer
doe ik meneer...
Maar het kan nog wel even duren, OK?
begrijp ik je goed?
Wat ik hier dus uit begrijp is dat je de gevoelens hebt maar er niets mee doet? met andere woorden, je hebt geen sex met kinderen?
Als dat zo is vind ik je heel stoer dat je je gevoelens zo plubliekelijk naar voren brengt. Bijna iedereen heeft wel fantasieen die ze nooit aan een ander zouden vertellen en die je misschien ook maar voor je zou moeten houden vanwege de aard van die fantasieen. Zolang het fantasieen blijven mag en moet dat ook kunnen. Als je in een boze bui roept dat je je schhonmoeder gaat vermoorden betekend toch ook niet dat je dat dan doet? denken mag, voelen mag , het is echter de daad zelf die niet mag.
Mee eens.
Nee, ik heb geen seks met kinderen.
(Ik realiseer me dat ik dat antwoord moet geven omdat iedereen DAAR nieuwsgierig naar is. Maar ik heb dat boven expres niet benoemd.
Ten eerste wilde ik niet dat de discussie direct weer naar 'seks hebben met' werd getrokken. Want veel mensen gaan meteen steigeren en boos worden als er ook maar een beetje aan de eenvoud van hun wereldbeeld van 'seks is slecht, geen seks is goed' wordt getornd. Toch is het onderscheid is niet zo scherp als je misschien zou willen. (Klinkt dat raar? Zie hieronder.) En voor je het weet wordt een discussie weer verpest door geruzie over iets waar 't eigenlijk helemaal niet over ging; dat heb ik zat meegemaakt.
En ten tweede gaat het je (daarom) weinig aan (want daar had ik 't dus niet over)...
En ten derde, andere mensen gaan me dan misschien met mijn eigen uitspraken om de oren slaan die ze ergens vandaan gevist hebben...
Voor de volledigheid: ik heb ergens anders wel eens gezegd dat er een jongen is geweest die herhaald mijn hand pakte en expliciet duidelijk maakte dat ik niet zo zenuwachtig moest doen maar dat ik gewoon lekker 'aan zijn broek moest zitten'.
Dat kan misschien nog wel 2 of 3 keer in mijn leven voorkomen bij iemand die ik goed ken en bij wie ik kan inschatten dat dat niet tot problemen leidt... want beginnende puberjongens zijn 'seksueel nieuwsgierig', dat is moeilijk te ontkennen. Zolang dat in een positieve probleemloze sfeer gebeurt, en ik weet dat zo'n jongen zelf goed weet waar hij aan bezig is, en ik die situaties niet zelf creëer, en ik nooit achter die jongens aan ga zitten of dingen van ze gedaan probeer te krijgen of ze onder druk zet of moeilijk doe... is heel soms een keertje, duidelijk door jongens zelf geinitieerd, 'gefriemel' geen "sex hebben met kinderen". Toch?
En ik zou het ook kunnen ontkennen -als ik het niet al gezegd had tegen nieuwsgierige interviewers en discussieerders-... want zolang ik me verantwoordelijk gedraag en geen problemen veroorzaak, gaat het je ook niks aan.)
---
Dus. Ik heb geen seks met kinderen, nee.
En om daar even op in te gaan: sommige mensen denken dat dat een hele prestatie is en dat het wel erg moeilijk voor me zal zijn om 'me in te houden', maar daar hebben ze ongelijk in. Ik vind kinderen leuk, ik vind het hartstikke leuk om met ze om te gaan, en het zou juist helemaal niet leuk zijn & van de leuke omgang afleiden, als ik steeds in mijn achterhoofd met seksuele gedachten bezig zou zijn, als ik bij ze ben.
(En als ik dan over straat loop en ineens een mooie jongen zie, ja DAN denk ik soms "zo hee wat een lekker ding". Geen problemen mee, hoor... ik ontken niet dat ik jongens lekker vind
Als mensen maar niet denken dat 'seksuele aantrekking voelen' meteen gelijk is aan 'alleen maar seksuele aantrekking voelen', Want dan zijn zij geobsedeerder dan ik.)
Dusssss.... ik ben het helemaal met je eens.
En (zoals je zegt) je zou je fantasieën beter voor je kunnen houden. Het gaat de meeste mensen ook geen ene donder aan dat ik 'pedofiel ben' (als ze dat zo zouden willen noemen).
Ik wil ook niet per se dat iedereen het weet.
Het 'probleem' is dat ik wel een mening heb over veel zaken rond pedofilie. Omdat ik er toevallig verstand van heb, doordat ik jarenlang heel goed over mezelf moest nadenken.
En ik vind dat die mening nuttig is, in deze wereld waar niemand zijn mond durft open te trekken. Dat vinden andere mensen overigens ook.
Omdat die mening zijn nut heeft, wil ik me niet laten gijzelen door angst om die te geven. Ik wil mijn mond kunnen opentrekken als dat ergens goed voor is. En DAT is het 'probleem'. Want DAARdoor gaan meteen allemaal mensen (vooral domme losers op weblogjes) in mijn eigen persoon graven. En DAARdoor word ik zelfs door werkgevers geweerd, uit 'angst voor associatie met pedofielen'. Terwijl ik nog nooit wat fout gedaan heb.
Nouja, omdat mensen er zelf aandacht op willen vestigen, zal ik dus een goed geformuleerd antwoord moeten hebben. DIT is mijn antwoord. Ben ik zelf pedofiel? Weet ik veel. ik ben overtuigd probleemloos vrijgezel, de details van mijn seksleven (met volwassenen) gaan je weinig aan, en of ik pedo ben, hangt er van af wat jij vindt dat een pedofiel is. Zoek het maar uit.
moedig iemand
Ik vind uw samenwerking met deze site over dit onderwerp zeer nuttig en moedig. Het is zonder twijfel uw enigste bedoeling kenbaar te maken dat een persoon (en dat is zeker niet altijd een mans persoon) geen misdadiger is vanwege zijn gevoelens, tenminste: àls hij er niks mee doet. Seks en kinderen gaan voor mij ook niet samen maar ik snap wel dat mensen met deze gevoelens het heden ten dagen zeer moeilijk hebben.
Als je zou kunnen stellen dat fantaseren mag, waar is dan de grens? Ken jij je grens dan zo goed of bewaak je deze constant? ik vind persoonlijk dat als meerderjarige sex een persoon minder dan zestien jaar niet kan. hoe stel jij je pedagogische verantwoordelijkheid bij jongens die noch vlees noch vis zijn? er zijn weinig gevallen bekend van jongeren die daar op die leeftijd al voor kiezen, dan hebben ze hun proces tot seksuele identiteit nog niet geklaard en het zou in de eerste plaats experimenteren met leeftijdsgenoten moeten zijn. met alle menselijk begrip boven alles maar friemel nimeer met de kinderen (jongens) zij zullen hun seksualiteit ook nog wel leren kennen en dat is van nature nooit met een veel te oude persoon die psychologische macht wil verwerven, want daar ben ik zeker van dat u zich daaraan schuldig maakt. K heb er moeite mee, maar wil zeggen dat u, mits geen dubbele bodems, een zeer moedig persoon bent die gewoon wil uitkomen voor zijn gevoelens en, zolang u uw grens bewaakt, mijn bewondering voor uw "outing" hebt. Dat moet tegenwoordig ni gemakkelijk zijn...
Respect
Respect