Vrijdagavond 15 augustus zijn ik en een paar vrienden op vakantie gegaan. Na bij Antwerpen Wall-E meegepikt te hebben, zou er 's nachts doorgereden worden richting Zuid-Frankrijk. Dat soort regelingen vind ik nooit een probleem, want ik heb toch geen rijbewijs We waren op een mooie tijd bij de Brug van Millau voor een toeristische stop, en zaterdag op tijd op de camping.

Die week is er niet veel gebeurd. Ik kon niet zo goed meer meekomen met mountainbiken als 2 of 3 jaar daarvoor, maar het bleef leuk. Verder was het wat zwemmen, rustig bij de tent zitten lezen/sudoku-en, af en toe een toeristische uitstap, 's avonds een meegenomen spel doen... de tijd kabbelde voorbij. De meest opzienbarende gebeurtenis van de vakantie was dat toen 2 van ons terugkwamen van een acht-urige wandeltocht, de twee grote tenten verdwenen bleken te zijn. Die waren namelijk, in hun geheel, naar honderd meter verderop gesjouwd. Naar het enige veldje van de camping waar nog een beetje drukte was. Sja, eind augustus was er niet veel volk meer...

Dinsdag de 23e begon mijn volgende reis... 's ochtends vroeg van de camping naar Marseille, en met het vliegtuig via München naar Boedapest. Op het vliegveld liep ik direct tegen een standje van de DrupalCon aan, waar ze nog hebben gekeken of ze me in 1 van de pendelbussen naar Szeged kwijt konden... maar 'helaas' werd het de trein voor me. Via dat standje had ik direct contact met een Zweedse Drupaller met wie ik samen gereisd en een 'disco-taxi' (vol gekleurde lichtjes) naar onze hotels genomen heb. Ik was wel blij dat ik tenminste 1 nacht in het Novotel kon slapen en (voor het eerst sinds ruim een week) weer een lekkere douche kon nemen... Helaas hadden ze echt geen ruimte voor me in de nachten daarna. Ik had dus maar voor 1 nacht slaapplek. Na wat gerust te hebben, heb ik nog wat ge-internet in de hotellobby, en wat andere berichtjes gestuurd naar mensen die misschien een kamer over hadden. Daarna was het iets over elven 's avonds... en tijd om eindelijk mijn 'waarschijnlijke nieuwe collega's' te ontmoeten, want ik had met Jens en Thomas afgesproken, de twee mensen (eigenaren van een bedrijfje) die me eerder gebeld hadden.

Jens bleek, net als eerder aan de telefoon, een enorme 'marketing-man', die zeer graag praatte over de grote plannen voor het bedrijf (dat in Boedapest een nieuw kantoor zou openen) en de mogelijkheden om Pan-Europees uit te breiden. (Helaas had hij die dag net gehoord dat hij geen kantoorruimte kon krijgen bij andere mensen in Boedapest, maar hij zou dan eigen ruimte regelen.) Hij had zulke enthousiast makende verhalen, dat ik er bijna wel argwanend van moest worden. Ik besloot gewoon af te wachten wat de volgende dagen zouden brengen.

Inmiddels konden ze wel een bed voor me regelen... Jens, Thomas en twee anderen sliepen in een kamer in een soort studentencomplex, waar ik ook terecht zou kunnen. Het werd nog redelijk laat toen we op een Drupal-borrel terechtkwamen.

De woensdag, de eerste conferentiedag, begon ik met eens lekker uitslapen, rustig op een pleintje in de stad ontbijten, en het conferentiegebouw opzoeken. Szeged zag er als een mooi en rustig stadje uit, en het gebouw waar de conferentie georganiseerd was (wat een soort universiteitsbibliotheek/aula bleek te zijn) was super voor zoiets, modern en genoeg ruimte.

Inmiddels had ik natuurlijk de Keynote Speech van Dries Buytaert gemist, maar och...

Die dag was er ruimte voor bedrijven om zich te presenteren. Een aantal van die bedrijven hadden programmeurs nodig en ik ben die even langsgegaan. Onder andere kwam ik een Nederlands bedrijf tegen (Madcap) met twee jonge mannen die bijna op dezelfde middelbare school hadden gezeten als ik, waar ik even mee gepraat heb. Gewapend met wat visitekaartjes ben ik verder de conferentie in gedoken. Met het avondeten heb ik even uitgepuft van alle mensen om me heen (alleen bij de Burger King gegeten), en ben daarna een 'Drupal borrel' ingedoken waar het nog best gezellig werd. Eerst zag ik Thomas en maakte ik kennis met wat Zweedse vrienden van hem **INSERT PHOTO HERE**, daarna kwam ik aan de bar dezelfde 2 jongens van Madcap tegen, samen met een totaal gestoorde Antwerpenaar en nog een andere Nederlander. Er was bier. Nog later was er tequila. En toen was het tijd om een taxi te pakken naar mijn nieuwe slaapplaats, waar ik stilletjes in het donker de kamer in geschuifeld ben en op mijn kampeermatrasje ben gaan liggen...

In de volgende drie conferentiedagen (donderdag-zaterdag) heb ik de tijd buiten de conferentie om vooral met Thomas, Jens en de twee Nederlanders doorgebracht (in steeds verschillende samenstelling). Het grootste gedeelte van de conferentie-tijd heb ik wel presentaties meegepakt, en soms/in de pauzes wat e-mail gedaan of even alleen gaan wandelen om wat rust in mijn hoofd te krijgen. Szeged bleek een leuk klein stadje te zijn, met mooie gebouwen in het centrum en zeer goedkope taxi's naar onze slaapplaats. (Trams waren er ook, maar we gingen meestal pas terug als die al opgehouden waren met rijden. Er was trouwens een leuk contrast tussen de decennia oude gare trams en de grotendeels mooi opgeknapte/moderne gebouwen in het centrum.)

Jens was de hele donderdag niet te bereiken. Toen ik Thomas daarover aansprak en zei dat ik echt nog wat met 'm moest bespreken, nam Thomas direct aan dat het te maken had met Jens' wazige over-enthousiaste gedrag, wat niet zo was maar wat ik op zich wel een grappige reactie vond. In ieder geval was dat in zoverre geruststellend, dat ik niet de enige was die dat opviel. Maar wat ik eigenlijk wilde bespreken, voor het einde van de conferentie, is het feit dat mijn naam op internet aan 'pedofilie' gelinkt wordt. Ik zou niet met vreemde mensen in Boedapest een bedrijf beginnen zonder dat duidelijk was dat ze dat zouden aankunnen, en zouden kunnen leven met wat mailtjes van domme ruziezoekers. Op vrijdagochtend had ik Jens en Thomas samen (maar verder alleen) in onze 'studentenslaapkamer' en heb ik het ze na wat zenuwen verteld. Daar moesten ze even van slikken, maar dat was snel genoeg over. De conclusie was "we gaan voorzichtig zijn met je naam op onze site zetten, maar als je niets engs/fouts/onwettigs gedaan hebt is het dus een 'vrijheid van meningsuiting' kwestie en willen we ons daar als werkgever niet in mengen". Geen problemen of grote verhalen verder, hoewel ze het de dag erna nog wel met elkaar besproken hadden...

Dit was voor mij een belangrijk punt om te zeggen 'ja ik doe het, ik ga gewoon naar Boedapest verhuizen en zien wat ervan komt'. Ondanks Jens' grote verhalen over een nieuw kantoor en grote groeimogelijkheden die lichte argwaan opwekten, kreeg ik namelijk wel de bevestiging dat er echt al betalende klanten waren, en dat ze mijn kennis (geen PHP kennis maar wel uitgebreide programmeerkennis en ervaring in het goed omgaan met klanten) ook echt nodig hadden. Die combinatie gaf genoeg zekerheid.

Thomas, die als heel betrouwbaar overkwam, bevestigde alles. Overigens was het niet zo dat iedereen naar Boedapest zou komen: Thomas zou blijven werken vanuit thuis in Oostenrijk. ik en Jens zouden naar Boedapest gaan om een nieuw kantoor te starten en er zou nog een andere programmeur bij komen. Natuurlijk kon ik totaal niet voorspellen of we echt samen een bedrijf uit de grond zouden kunnen stampen, of dat alles zou mislukken... maar ik wilde het avontuur aangaan en in ieder geval een ervaring rijker zijn. Mocht het mislukken, dan zou ik die ervaring waarschijnlijk kunnen gebruiken om als normale Drupal-ontwikkelaar bij een ander bedrijf aan de slag te gaan...

We spraken af dat ik half september naar Boedapest zou verhuizen, als ik voor die tijd thuis alles voor mijn vertrek zou kunnen regelen.

De conferentie zelf gaf me ook over 'de Drupal community' een goed gevoel. Ik heb vanuit mijn werk bij het RIPE NCC al ervaring met 'conferenties vol techneuten van allerlei verschillende bedrijven', dus ik had al een beetje een idee wat ik kon verwachten. Maar de mensen waren nog diverser in achtergrond, en de sfeer nog meer een van 'we werken allemaal aan eenzelfde doel ondanks dat we voor verschillende bedrijven werken'. (Voor het gedeelte van de deelnemers dat met Drupal zijn brood verdient, tenminste.)
Zo heb ik bijvoorbeeld bij een sessie gezeten waar (personeels)managers van drie verschillende website-bouw-bedrijven presentaties gaven over manieren om goed personeel aan te trekken / te behouden. En een presentatie over het uitbouwen van 'Drupal communities' in Oost-Europa, waar ik behoorlijk geïnspireerd werd door Kristof Van Tomme's positieve gedrevenheid. (Jammer dat ik een andere meer algemene presentatie over dit onderwerp gemist heb.) Dit is het soort dingen waar ik echt enthousiast over kan worden.

Ik ben dus enthousiast dat ik in deze wereld ga proberen mijn brood te verdienen (Jens vindt dat soort dingen niet belangrijk, die is alleen gefocust op marketing en commerciële groei. Maar Thomas heeft diezelfde instelling van samenwerking.)

Bij de 'code sprint' op de laatste dag had ik niet veel te zoeken, omdat ik nog niet genoeg van het Drupal framework afwist. Dus ik ben een stukje door Szeged gaan wandelen -- onder andere langs het popfestival dat ook in de stad gehouden werd en dat voor een gezellige drukte zorgde. (Misschien was dat ook een deel van de reden dat alle hotels volgeboekt waren...) Daarna tevreden naar huis gereisd.

(Weer met de trein terug naar Boedapest en met het vliegtuig naar Schiphol. Met een tussenstop, omdat die vlucht stukken goedkoper was. En om toch wat te zeiken te hebben, een tip: als je de keus hebt, maak dan geen tussenstop in Zwitserland. Want dan ga je namelijk eerst de Europese Unie uit, en daarna weer in - en dat is niet bevorderlijk voor het reisplezier. Ik heb in totaal voor deze twee korte vluchten drie keer in een lange rij in de douane gestaan. En toen ik mezelf in de half-afgesloten kleine wachtruimte in Zürich als troost op een ijsje trakteerde... kon ik natuurlijk als wisselgeld alleen een hand vol onbruikbare Zwitserse Franken terugkrijgen. *zucht*)