Lief blogboek,

Er begint zich een 'werk-routine' af te tekenen, verdeeld over de keuken van Jens' 'studentenhuis', en mijn kamertje thuis. Langzamerhand heb ik me ingewerkt in bestaande projecten, en kan ik bijvoorbeeld direct meeluisteren met gesprekken over praktische zaken die Jens met klanten voert. (Dat is best handig, want ik begrijp meer van de technische details dan hij, en kon direct gerichte feedback geven.) Ik ben nu dus bij projecten betrokken. Maar dan ook wel in minder dan een week enorm in een berg hopeloos warrig werk verzeild geraakt. Sja, daarvoor was ik hier... dus ik ben in ieder geval blij dat ik nu iets heb om mijn tanden in te zetten, hoewel de boel idioter in elkaar zit als ik me voorgesteld had.

Daarover later meer...

Voor de lunch gaan we vaak naar een Chinees eethuisje of de kantine van een technische hogeschool(?) die allebei om de hoek zijn. We koken wat bij/met de studenten, of pakken wat bij de MacDonalds in de buurt. Ik begin ook ietsje vaker alleen thuis te koken en eten (ongeveer wat ik gewend ben, voor zover ik het kan krijgen in deze supermarkt; groenten zoals aubergine/paprika/courgette/tomaat roerbakken en rijst erbij. Of aardappelen met groente, maar die aardappelen hier zijn niet zo lekker.)

Jens en ik hebben 'zwemmen' ontdekt, in Szechenyi. Hij wilde daar al een tijdje heen, maar de maandagochtend (dus direct na de verwarrende gebeurtenissen van het weekend, voordat we samen aan het werk gingen) zijn we voor werk eerst gaan zwemmen. Het is een eindje reizen... (Eerst de tram, en dan lijn 1 van de metro, de oudste metrolijn op het Europese vasteland die tot 'UNESCO World Heritage Site' is verklaard, vlak onder de straat loopt, met hele kleine treinstelletjes, en elk station aankondigt met een geluid dat nog het meest aan een soort kinder-achtbaantje doet denken.) En het is duur en er zijn vrij veel toeristen. Maar 't is wel een mooi buitenzwembad, voor de nodige lichaamsbeweging en afwisseling tussen het 'in ons appartement zitten' door. Ik voel ook wel dat dat goed doet. (Jens beweert nu regelmatig dat het hem erg goed doet om er op die manier af en toe eens 'uit te zijn', en dat hij daardoor minder snel de neiging krijgt om dronken te gaan worden.)

Het weer is trouwens super. Ik had verwacht dat het kouder zou zijn in Hongarije, maar tot vorige woensdag (22 oktober dus) is het echt behoorlijk warm geweest. In Nederland loop je half oktober niet meer zonder jas over straat, hier dit jaar dus wel. Nu is het fris, maar nog steeds fijn om in rond te lopen.

Inmiddels ben ik aan de buurt en de stad aan het wennen. Overleven zonder Hongaars te kennen blijkt makkelijk genoeg. Niet iedereen spreekt Engels, maar je wordt niet 'weggekeken' als blijkt dat je zelf alleen Engels spreekt. In de McDonalds is het in ieder geval geen probleem... in het kleinere buurtwinkeltje vlakbij huis spreken ze geen Engels maar blijven ze toch vriendelijk goeiedag zeggen... en in de supermarkt zeg ik gewoon geen stom woord en geef ik alleen mijn geld. Werkt ook

De McDonalds waar ik wel eens zit, aan de centrum-ringweg, is wel zo'n beetje de 'grens van Engelstalig gebied'. We zitten aan de rand van 'wijk VIII', die net buiten de centrum-ringweg begint, en die -zoals eerder gezegd- veel verschillende gezichten en sub-gebieden heeft: oud, nieuw, flatblokkken, (tijdelijk) kaalgeslagen vlaktes, nieuw opgebouwde kantoorpanden. Grappig genoeg krijgen we van veel inwoners van Boedapest steeds hetzelfde te horen: dat het een heel gevaarlijke en criminele wijk is, waar je 's avonds niet over straat kan. (Dat schijnt mede gevoed te zijn door een Hongaarse film die als titel 'de achtste wijk' heeft, ofzo.) Bij ons is dat dus helemaal niet het geval, en ik denk dat dat 'oude verhalen' van een tijdje terug zijn. Ik ben nooit angstig, ook niet in donkere onderdoorgangen in de flatwijk die achter de supermarkt begint. De wijk is duidelijk 'in opbouw'. Naast de supermarkt, tussen de flats, staat een Informatica-faculteit.

Het openbaar vervoer is trouwens uitstekend in Boedapest. Misschien komt het ook omdat we aan die centrum-ring zitten... daar gaat elke paar minuten een (moderne) tram. En als je om 4 uur 's nachts uit een cafe rolt, gaat die tram niet meer... maar rijdt er net zo makkelijk (bijna?) elke 10 minuten een ouwe gammele nachtbus langs. Perfect.

We zijn deze week niet meer laat uitgegaan en hebben geen nieuwe Hongaren ontmoet. Tussen Márk Tolmács en Jens bleek het goed te klikken, Jens' visie kwam overeen met de zijne, dus hij was redelijk enthousiast over het meewerken aan ons bedrijf en het uitbouwen tot iets groters. We hadden er dus een potentiële heel goede collega bij, die (als jammer genoeg een van de weinige Hongaarse Drupal-ontwikkelaars) vloeiend Engels spreekt - en echt goed is in wat hij doet. Márk zou een bepaald Drupal-project oppakken dat snel af moest, en dat buiten mijn kennisveld lag.

Over werk, dus:

Ik ben in de loop van de week steeds meer 's avonds bij mij thuis gaan doorwerken aan projecten... omdat 'rustig programmeren' in Jens' huis niet zo lekker gaat en ik dat gedeelte van mijn werk toch alleen moet doen, doe ik dat liever thuis. Als er geen dringend werk is, zit ik 's avonds aan een nieuwe weblog-site te werken. (Wat vooral blijkt te betekenen: fouten in Drupal+PostreSQL tegenkomen en, omdat ik dingen netjes wil doen, patches insturen naar drupal.org. Dat schiet dus niet erg op.)

Ik heb in het begin van de week 1 klein project (PodPerfect) gekregen dat door Thomas binnengehaald is, maar waar hij geen tijd voor heeft. Dat kan ik dus zelfstandig onderzoeken en implementeren. Daar kom ik echter nog niet echt aan toe, want andere lopende projecten nemen meer van mijn tijd dan verwacht. 1 website (ILAC) moet opgeleverd worden maar blijkt door Thomas en zijn collega zodanig slordig afgewerkt, dat er nog diverse dingen aan bijgeschaafd moesten worden. Die dingen heb ik met Jens samen gedaan, en dat heeft me in ieder geval wat 'praktisch zichtbaar resultaat' opgeleverd, wat fijn is. We hebben er wel een (donderdag)avond tot 12 uur voor doorgewerkt.

Verder is er een project (upload-module voor Panini) dat eigenlijk al vrijdag de 24e af had moeten zijn omdat we anders niet betaald worden. De benodigde modules zouden door Rudy, de zogenaamde Amerikaan die tijdelijk in Maleisië woont, geprogrammeerd worden. Hij is echter nauwelijks begeleid. Maandag had ik gehoord dat er geen specificaties zijn. Dinsdag heb ik op onze 'interne website' wel degelijk specificaties gezien, en Rudy dat verteld. Woensdag ben ik zelf Rudy's code gaan doorkijken om de toestand te kunnen analyseren, want van hem zelf word ik niet veel wijzer. Het hele spul doet het bij mij niet, en het enige wat hij daarop zegt is "it works for me; use another browser". Eerst geloofde ik dat, maar het begint op een grote smoes te lijken... en ook ben ik er in mijn tweede chat met hem achter gekomen dat het duidelijk geen Amerikaan maar een Aziaat is.

Ik vind het stom, grenzend aan ongelofelijk, dat Jens dat schijnbaar nooit gezien heeft, want zijn taal en zijn hele werkinstelling is anders dan je zou kunnen verwachten. Laat ik er maar niet over nadenken.

Ik heb voorgesteld dat ik zelf maar e.e.a. ga uitzoeken en upgraden (Flash versie die de module gebruikt), want er zitten bugs in die we zo niet kunnen opleveren. Dat zou een hoop uitzoekwerk worden en ik heb nog steeds geen idee hoe hoeveel werk het precies is, want ik moet alle code eerst leren kennen èn voor het eerst met Flash-integratie gaan knutselen. Maargoed, Jens is enthousiast dat ik het doe. Helaas hadden we die donderdagavond al tot 12 uur doorgewerkt aan ILAC, en moest er wel vrijdag iets tegen Panini gezegd kunnen worden. Ik ging dus om 12 uur naar huis en heb nog tot half 5 aan Panini gewerkt.

Vrijdag was er toch niets concreets af maar we hebben gewoon doorgewerkt. Jens had die avond een afspraak met een directeur van Continental, die hij wilde strikken voor een plan om Drupal te promoten. Ik was heel moe en zou vroeg naar bed gaan, maar ben toch achter de computer blijven hangen (mail doen enzovoort, en heb voor het eerst weer eens een aflevering van de TV-serie '24' gekeken voor de ontspanning).

Zaterdag lang uitgeslapen; Jens belde me op met de mededeling "we zien elkaar morgen wel", dus ik was die dag rustig alleen. 's middags wat groente gekocht bij een buurt winkeltje, voor het eerst mcCafe uitgeprobeerd (en met mijn iPhone zitten spelen via de 'free WiFi'). Die mcCafe is een soort koffieketen die onderdeel is van de mcDonalds en die daar in elke mcDonalds vestiging zit. Ik vind het wel jammer dat bij ons in de buurt geen andere koffieketens zijn terwijl je er in het echte centrum over struikelt... maar eigenlijk is de koffie in de mcCafe boven verwachting goed, en de lekkere chocoladedingen die ze daar verkopen ook Het is sowieso stukken beter dan de oploskoffie die Jens alleen maar drinkt

Overdag ook heel even gewerkt (de Panini-upload-module getest en Rudy verteld dat 'ie nog steeds niet op mijn computer werkte) en gekookt. 's avonds geklooid met mijn computer. (Vooral e-mail gedaan en eigen Drupal-sites proberen te upgraden; ben bezig geweest met patchen van spam-module voor PostgreSQL - en heb om half 5 's nachts de spam module maar gewoon verwijderd, en ben naar bed gegaan.)

Conclusie:
Werk is deze week 'losgebarsten', en ik vind het fijn dat ik nu echt iets productiefs aan het doen ben, maar ik kan blijkbaar wel mijn borst natmaken want allerlei projecten die allang af hadden moeten zijn, zijn nog lang niet over... en zijn tot nu toe gewoon niet gemanaged. Dus het is een grote zooi.