Hi,

Not even 2 months ago, I wrote the below.

I did get some friends here (and even made out with a girl on a dancefloor and afterwards, and met up with her the following week too ).

However, I've gotten so much conflicting (and just weird) stories from people within the same company, that my motivation has hit rock bottom. Maybe also combined with the fact that I was living totally on my own, since my boss hasn't returned in 2009 for lack of money.

Een nieuw jaar, een nieuwe start, hopelijk. Er moest nog steeds 1 achterstallig project ('TA') af, dat veel te laat was, maar iedereen zag dat wel redelijk positief in. Daarna konden we met een schone lei gaan werken aan een nieuwe start van het bedrijf. Ik had inmiddels de volgende afspraak gemaakt over betaling: mijn aandeel in het in december afgemaakte project mocht Jens houden omdat hij totaal blut was, en het volledige bedrag dat nog voor het laatste project betaald zou worden na oplevering, zo'n 4000 Euro, zou voor mij zijn.

Pfoei. Ik geloof dat we alles wel in 1 project hebben gehad. Flash/SWFplayer bugs waar omheen gewerkt moest worden. Issues met Drupal 'core' (waardoor parallelle uploads gewoon niet werken zonder 'core' te patchen). Dom ingerichte servers met buggy php caching, waardoor elke testversie en fout in code nog meer dan een dag lang bleef 'rondhangen' op de server van de klant. En natuurlijk mijn schattingen die totaal niet met de werkelijkheid overeenkwamen. Argh.

Maar het was over. De code was klaar.

30 nov - 6 dec:

(Van dag tot dag had ik korte notities gemaakt voor een 'blog' -- hoewel het er nu al anderhalve maand niet van kwam om een blog-site goed te installeren zoals ik het wilde. Voor deze week heb ik dat niet gedaan.)

Het was niet constant doorwerken omdat iemand bij Panini deels met vakantie was, en ze dus een paar dagen niet testten. Ook omdat ik alle beloofde functionaliteit afgemaakt had.

[ Deze e-mail is verstuurd om iedereen in Nederland een update te geven omdat ik mijn uitgebreidere 'dagboek' nog niet online had staan. ]

Beste mensen,

Tijd voor een update, want ik zit alweer... even kijken... bijna 7 weken hier.

Ik had gehoopt om een tijdelijk niet-helemaal-openbaar weblog te bouwen om verslag te doen over bijvoorbeeld
* mijn werk- en woonomstandigheden,
* deze stadsbuurt met veel verschillende gezichten

(Opmerking: dit stuk tekst gaat langzamerhand steeds meer programmeertechnische opsommingen bevatten... omdat dat ook langzamerhand het enige ging zijn waar ik me mee bezig hield.)

Woensdagochtend (12 november) om 10 uur was Jens thuis, terug uit Berlijn. We bespraken hoe de zaken ervoor stonden...

Wat betreft Autoki: die hadden opgezegd, en Jens had de zaak zo afgewikkeld dat we geen geld hoefden terugbetalen. Jammer dat we op deze manier een klant waren verloren. En dat er ook een collega (Aaron) ontslag had genomen.

Zoals ik in mijn vorige blogboek-bericht al schreef, heb ik ook energie gestoken in een andere zaak... Stichting BCCO. De voorzitter had zich, 3 1/2 jaar daarvoor, alleen laten inschrijven bij het bestuur om de stichting te kunnen oprichten, maar wilde zich allang laten vervangen, en ging nu echt opstappen. En ook: langzamerhand moest er iets aan onze server-structuur gedaan worden, want de inrichting van de huidige server kon de wensen voor de toekomst (en van een nieuw veelbelovend project dat zich net gemeld had) niet aan.

Het begin van deze periode voelde als een soort 'adempauze'. Niet eens zozeer omdat Jens een tijdje wegging. (Eigenlijk viel het me best mee hoe dat samenwonen ging. Ik dacht dat ik er wel gek van zou worden, na jarenlang alleen in een huis gewoond te hebben... maar ik miste 'mijn eigen plekje' eigenlijk helemaal niet zo.) Meer omdat mijn eigen 'Panini #2' module af was, en er dus niet per sé 'de volgende dag' iets af moest. Rudy's code 'Panini #2' moest nog wel gedebugd en nagekeken, maar dat zou ik nog wel zien...

De samenvatting van deze week: ik heb niet veel last meer gehad van Jens, zijn rare (drink)gedrag gehad of andere 'teleurstellende' eigenschappen. (Of misschien moet ik het anders zeggen: ik ben aan hem gewend geraakt en daardoor zit het me niet in de weg. Het is zijn bedrijf en ik zie nog wel waar het heengaat, maar voorlopig wil ik er nog voor werken.) Ik kan mijn eigen werk doen en heb hem daarvoor niet veel nodig, en hoef me niet te bemoeien met de acquisitie die hij intussen probeert te doen.

Lief blogboek,